"Siz var ya, siz..."

Uçak düşüyormuş...

Pilot, hostesi çağırmış.

"Denize çok yakın uçuyorum, bu seviyeden atlarlarsa, canlarını kurtarırlar, söyle yolculara, anladıkları dilden anlat, ikna et, yoksa çok geç olacak."

Hostes koşmuş içeriye...

Amerikalı grubun yanına gelmiş.

"Sayın yolcular, uçak düşüyor, denize çok yakınız, bu seviyeden atlarsanız, kurtulursunuz."

Amerikalılar dinlemiş.

Mantıklı gelmiş.

Atlamışlar.

Hostes, Fransızlara gitmiş...

"Bayanlar baylar, affedersiniz, çok özür dilerim, rahatsız ediyorum, uçağımız düşüyor, sizden rica etsem atlar mısınız, lütfen, hassasiyetiniz için şimdiden teşekkür ederim."

Fransızlar dinlemiş.

"Mersi" deyip, atlamışlar.

Hostes, Almanlara gitmiş...

"Atlayın lan!" demiş.

Otoriteden emir almaya alışık olan Almanlar, neden bile demeden, sıraya girerek, hiç tereddütsüz atlamışlar.

Ve hostes, Türk yolculara gelmiş...

Öbürleri niye atlıyor, n’oluyor, bizimkilerin umurunda bile değil, kimi uyuyor, kimi film seyrediyor filan.

Hostes tahrik edici bir pozla koltuğa yaslanmış, suratında küçümseyen, küstah bir ifadeyle "Siz var ya, siz" demiş... "Hayatta atlayamazsınız burdan!"




(Yılmaz Özdil' in bugünkü köşe yazısından alınmıştır.)