Hayvanlar Aleminin Şaşırtıcı Özellikleri
Dünyadaki en küçük memeli hayvanlarından biri muhtemelen pigme soreks olarak bilinen canlıdır. Sadece iki gramlık bir ağırlığa, üçte biri kuyruğuna ait olmak üzere 8-10 cm civarında bir uzunluğa sahiptir. Hayatta kalabilmek için kalbinin dakikada 1200’ün üzerinde atış yapması gerekmektedir. Vücudunun küçüklüğü yüzünden soreksin vücut ısısı hemen düşer. Gerek vücut sıcaklığını muhafaza etmek, gerekse de açlıktan ölmemek için soreksin gece ve gündüz her birkaç saatte bir yemek yemesi gerekmektedir. Çok ender rastlanan bu memeli karma ormanlar, nemli ormanlar veya yosunlu bataklıklarda yaşar. Ölü yapraklar ve dallar arasında yiyecek arar ve böcekler ile böcek larvaları, ufak toprak kurtçukları, kırkayaklar ve örümcekler ile beslenir. Pigme soreks hayatının çoğunu tünel kazarak ve sadece birkaç düşmanının bulunduğu yer altında kendisine yiyecek temin ederek geçirir. Toprağın üstünde sıklıkla şahinler, baykuşlar, yılanlar ve diğer etobur canlılara av olur. Bu bitip tükenmeyen hareketlilik içinde hiç uyumuyor gibi gözüken bu canlı, bir kaç dakika gözlerini kapamakla yetinir. Bunu gün içinde çok kere tekrarlayan soreks, gün içinde 7 saat uyumayı başarır.
Dünyanın en küçük memelisi Tayland'da yaşayan ve ağırlığı yaklaşık 1.5 gram olan yabanarısı yarasasıdır.
Dünyanın en hızlı sürüngeni yaklaşık 35 km/s'lik bir hıza ulaştığı görülen Kosta Rika orijinli diken kuyruklu iguanadır.
Ebabil kuşları tüm bilinen kuşlardan daha hızlı uçarlar ve tüm bilinen kuşlara kıyasla havada daha fazla zaman geçirirler. Bu kuşlar uzun kıvrımlı kanatlarıyla havada çok kolay farkedilebilirler. Türünün en hızlısı Asya'da yaşayan ve saatte 170 km/saat hızla uçabilen diken kuyruklu ebabildir. Diken kuyruklu ebabil kuşları da, tüm diğer ebabil kuşları gibi, yılın en azından 9 ayını beslendiği, dinlendiği ve hatta çiftleştiği havada geçirir. Sadece yavrulama zamanlarında karaya inip, ağaç kovuklarına yosun ve tüylerden yuva yaparlar.
Bazı Kuzey Kutbu ve Antartika balıkları, kanlarında kanlarının katılaşmasını önleyici bir antifriz olarak davranan proteinler içermektedir.
Güneydoğu Asya'da bulunan mavi halkalı ahtapotlar öylesine güçlü bir nörotoksin içerirler ki sadece tek bir ahtapotda bulunan salgı on yetişkin insanın felç olup ölmesine yetecek kadardır.
İpek böceği (Bombyx mori) tamamen evcilleştirilmiş tek böcektir. Bu canlılara yaban hayatta pek rastlanmamaktadır. Yıllardır doğal ortamlarının dışında yetiştirildiklerinden ötürü uçabilme özellikleri körelmiştir. İpek böceği larvaları 5 kg ipek üretmek için bir ton dut yaprağına ihtiyaç duyarlar.
İstiridyeler çiftleşme için kendileri için en uygun duruma bağlı olarak bir cinsiyetten diğer cinsiyete geçerler.
İnce kanatsız bir böcek olan pire havaya doğru 20 sm sıçrayabilir ki bu pirenin kendi yüksekliğinin yaklaşık 130 katına eşittir. Pireler kanlarıyla beslenmek için hayvanların üstlerine sıçrarlar.
Dünyadaki en küçük memeli hayvanlarından biri muhtemelen pigme soreks olarak bilinen canlıdır. Sadece iki gramlık bir ağırlığa, üçte biri kuyruğuna ait olmak üzere 8-10 cm civarında bir uzunluğa sahiptir. Hayatta kalabilmek için kalbinin dakikada 1200’ün üzerinde atış yapması gerekmektedir. Vücudunun küçüklüğü yüzünden soreksin vücut ısısı hemen düşer. Gerek vücut sıcaklığını muhafaza etmek, gerekse de açlıktan ölmemek için soreksin gece ve gündüz her birkaç saatte bir yemek yemesi gerekmektedir. Çok ender rastlanan bu memeli karma ormanlar, nemli ormanlar veya yosunlu bataklıklarda yaşar. Ölü yapraklar ve dallar arasında yiyecek arar ve böcekler ile böcek larvaları, ufak toprak kurtçukları, kırkayaklar ve örümcekler ile beslenir. Pigme soreks hayatının çoğunu tünel kazarak ve sadece birkaç düşmanının bulunduğu yer altında kendisine yiyecek temin ederek geçirir. Toprağın üstünde sıklıkla şahinler, baykuşlar, yılanlar ve diğer etobur canlılara av olur. Bu bitip tükenmeyen hareketlilik içinde hiç uyumuyor gibi gözüken bu canlı, bir kaç dakika gözlerini kapamakla yetinir. Bunu gün içinde çok kere tekrarlayan soreks, gün içinde 7 saat uyumayı başarır.
Dünyanın en küçük memelisi Tayland'da yaşayan ve ağırlığı yaklaşık 1.5 gram olan yabanarısı yarasasıdır.
Dünyanın en hızlı sürüngeni yaklaşık 35 km/s'lik bir hıza ulaştığı görülen Kosta Rika orijinli diken kuyruklu iguanadır.
Ebabil kuşları tüm bilinen kuşlardan daha hızlı uçarlar ve tüm bilinen kuşlara kıyasla havada daha fazla zaman geçirirler. Bu kuşlar uzun kıvrımlı kanatlarıyla havada çok kolay farkedilebilirler. Türünün en hızlısı Asya'da yaşayan ve saatte 170 km/saat hızla uçabilen diken kuyruklu ebabildir. Diken kuyruklu ebabil kuşları da, tüm diğer ebabil kuşları gibi, yılın en azından 9 ayını beslendiği, dinlendiği ve hatta çiftleştiği havada geçirir. Sadece yavrulama zamanlarında karaya inip, ağaç kovuklarına yosun ve tüylerden yuva yaparlar.
Bazı Kuzey Kutbu ve Antartika balıkları, kanlarında kanlarının katılaşmasını önleyici bir antifriz olarak davranan proteinler içermektedir.
Güneydoğu Asya'da bulunan mavi halkalı ahtapotlar öylesine güçlü bir nörotoksin içerirler ki sadece tek bir ahtapotda bulunan salgı on yetişkin insanın felç olup ölmesine yetecek kadardır.
İpek böceği (Bombyx mori) tamamen evcilleştirilmiş tek böcektir. Bu canlılara yaban hayatta pek rastlanmamaktadır. Yıllardır doğal ortamlarının dışında yetiştirildiklerinden ötürü uçabilme özellikleri körelmiştir. İpek böceği larvaları 5 kg ipek üretmek için bir ton dut yaprağına ihtiyaç duyarlar.
İstiridyeler çiftleşme için kendileri için en uygun duruma bağlı olarak bir cinsiyetten diğer cinsiyete geçerler.
İnce kanatsız bir böcek olan pire havaya doğru 20 sm sıçrayabilir ki bu pirenin kendi yüksekliğinin yaklaşık 130 katına eşittir. Pireler kanlarıyla beslenmek için hayvanların üstlerine sıçrarlar.
Yorum