Babalar Ve Kızları

DOÐDUÐUN GÜN
>BABA: Ne kadar da güzel. Şimdi bu küçücük şey benim kızım mı? Ne kadar
>güzel gülümsüyor. Hoşgeldin Dünya'ma minik prensesim
>MİNİK PRENSESİ: Bu gözlerini benden hiç ayırmayan adam babam olsa gerek.
>
>
>
>5 YAŞINDA
>BABA: Prensesim benim, güzel minik prensesim.
>Söyle bakalım baban sana ne alsın?
>MİNİK PRENSESİ: En çok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep
>benimle uyusun, başkasını sevmesin.
>
>
>
>10 YAŞINDA
>BABA: Gittikçe yaramaz oluyor, kime cekti bu kız?
>Onunla zaman geçirmeye bayılıyorum.
>MİNİK PRENSESİ: Ben babama aşığım. Büyüyünce babam gibi bir erkekle
>evleneceğim. Onunla zaman geçirmeye bayılıyorum.
>
>
>15 YAŞINDA
>BABA: Ne kadar da çabuk büyüdü. Eve de gittikçe geç kalmaya başladı, bu
>gidişle başına kötü bir şey gelecek. Sanırım daha sert konuşmalıyım.
>MİNİK PRENSESİ: Babam yüzünden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit
>geçiremiyorum. Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman özgür
>olacağım?
>
>
>
>20 YA ŞINDA
>BABA: Artık sözümü dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını
>da kazanmaya başladı ya, bana ihtiyaci kalmadı tabi. Uzun zamandır tatlı
>bir-iki laf geçmedi aramızda. Zaten evi de sürekli erkekler arıyor.
>Galiba Minik prensesim elden gidiyor.
>MİNİK PRENSESİ: Her dediğime alınıyor, beni bir türlü anlamıyor. Hele geçen
>gün giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli?
>Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım.
>Çocuk muamelesi görmekten bıktım artık!
>
>
>
>
>25 YAŞINDA
>BABA: Bir gün bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor. Zaten aramız
>eskisi gibi değildi. Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terkediyor.
>MİNİK PRENSESİ: Böyle bir günde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne
>lüzumu var ki? Biliyorum, onu bir türlü içine sindiremedi. Bu yüzden
>yapıyor. Kendi hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan o.
>
>
>
>30 YAŞINDA
>BABA: Çok az görüşüyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur. Hem
>torunlarımı da özlüyorum. Kendi arkadaş çevrelerinden fırsat bulup da bize
>gelemiyorlar ki...
>MİNİK PRENSESİ: Babamları da çok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda çok
>üzgün geldi sesi. Haftasonu onlara süpriz yapmak en iyisi.
>
>
>
>40 YAŞINDA
>BABA: Minik prensesim benim entellektüel düzeyimi yeterli bulmuyor. Ona
>göre çağın gerisinde düşünüyormuşum. Oysa küçükken derslerine hep ben
>yardım ederdim. Anlayamadığı bütün problemleri bana sorardı. Şimdi beni
>beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.
>MİNİK PRENSESİ: Babam giderek daha da çocuk gibi davranıyor. Sürekli bir
>şeylerden yakınıyor. Gerçi son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama. Ya ona
>bir şey olursa? Zaten hiçbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım.
>
>
>
>
>45 YAŞINDA
>BABA: Minik prensesimin mutlu bir yuvası olması ne güzel. Gözüm arkada
>gitmeyeceğim.Her şeyi kendi başardı. Onunla çok gurur duyuyorum.
>MİNİK PRENSESİ: Babam icin çok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır
>değilim.İlaçlarını da hep ihmal ediyor zaten. Allah'ım onu benden alma!
>
>
>
>50 YAŞINDA
>BABA: Hiç bir zaman seni ne kadar çok sevdiğimi unutma Minik prensesim! Ne
>kadar uzağada gitsem hep seni gözlüyor ve koruyor olacağım.Elveda Minik
>prensesim.
>MİNİK PRENSESİ: Beni sensiz bırakamazsın baba.
> Ben kimin omuzlarında ağlayacağım,
>kim tüm kalbiyle koşacak yardımıma?
>Ne olur gittiğin yerde çok mutlu ol.
>Ve hep yanımda olduğunu hissettir.
>Sensiz ne yapacağımı bilmiyorum ben baba ?
>
>
>
>
>55 YAŞINDA
>KRALI ARTIK UZAKLARDA OLAN MİNİK PRENSES:
>Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım. Keşke seni hiç üzmeseydim
>diyemiyorum, çünkü "keşke"lerin hiçbir şeyi değiştirmeyeceğini biliyorum.
>Yine de beni duyuyorsan, lütfen seni çok sevdiğimi asla unutma baba...
>SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM BABACIÐIM, SENİ ÇOK ÖZLÜYORUM...
>
>
>
>SEVDİKLERİNİZE SEVGİNİZİ GÖSTERMEYİ ASLA YARINA ERTELEMEMENİZ DİLEKLERİMLE