Zenginlerden “net aktif” vergisi alınmalı

Alınması gereken önlemleri ilk kez, 15 Ekim 2008 tarihinde Anka Ajansına verdiğim bir röportajımda açıklamıştım. Şimdi yeni ve son gelişmeleri de dikkate alarak bu krize karşı gerçekçi, kalıcı ve yararlı olabilecek önerilerimi bir kez daha kısaca sıralıyorum;
1. Türkiye özellikle tüketimi değil tasarrufu teşvik etmelidir. Üreticinin ayakta kalması sağlanmalıdır. Tüketim teşviki sadece ve öncelikle ülkemizde üretilenlere verilmelidir.
2. TC Ziraat ve T. Halkbankası’nın KOBİ, esnaf ve sanatkârlarla çiftçilere açtığı kredilerde vadeler, faiz ödemesiz süreler de verilmek suretiyle en az 1 yıl uzatılmalıdır.
3. Mevduata ABD ve AB ülkelerinden daha aşağı olmayacak bir seviyede, geçici bir süreyle yüksek garanti limiti getirmelidir.
4. Mevduat munzam karşılıkları yine sınırlı ve süreli olarak sıfırlanmalı ve Bankalara imkân yaratılmalıdır. Merkez Bankası, 2001 krizindeki hatasını tekrarlamamalı ve Bankalara likidite sağlamalıdır.
5. Altyapı, ulaşım, iletişim gibi devlet yatırımlarıyla istihdam dostu projeler başlatılmalıdır.
6. Doğu ve Güneydoğuda, terörün beslendiği yoğun nüfus artışı ve işsizliğe karşı verilen mali teşvikler maalesef bugüne kadar ziyan olmuştur. Özel sektör bu bölgede – birkaç istisna dışında - başarısız olmuştur. O nedenle “2 nci nesil Kamu Ekonomik Kuruluşları” yatırımları olarak adlandırdığım, altyapı ve üretim tesisleri, devlet eliyle kurulmalı, bölge halkı, esnafı, tüccarı, çiftçisiyle beraber bu şirketlere ortak edilmelidir.
7. Belli ürünlerde özellikle halkın temel ihtiyaçları göz önüne alınarak, sınırlı ve süreli, KDV ve ÖTV indirimleri de devreye sokulmalıdır.
8. Sınırsız – ölçüsüz ve kontrolsüz serbestleşme ve yabancılaşma politikalarından vazgeçilmelidir. Ülkenin, stratejik öncelikleri, tekel niteliğindeki karlı kurumları haraç mezat satılmamalı, düşen borsa nedeniyle bu fiyatlardan mümkün olursa kısmen satılanların geri alınması dahi düşünülmelidir.
9. Genel teşvikler yerine, sektörel, bölgesel, hatta alt sektörlere yönelik teşvik ve kredi politikaları yürürlüğe konulmalıdır.
10. IMF ile kısa vadeli klasik bir stand-by yapılmamalıdır. IMF ile stand-by yapmak zorunda kalan İzlanda – Macaristan – Ukrayna ve Pakistan’ın düştüğü duruma bizim de düştüğümüzün dünyaya ilanı anlamına gelen, böyle bir anlaşma yarardan çok zarar getirir. Onun yerine IMF’nin bize 2001 krizinde Bankalarımızı batıran, ekonomimize devalüasyon yaptıran hatalı politikalarının bir özrü olarak şartsız, 10 yıl vadeli bir uzun vadeli kaynak sağlaması talep edilmelidir.
11. Asgari ücretten, belli sektör ve yörelerle sınırlı olarak, tamamen veya kısmen vergi alınmamalıdır.
12. Enflasyon hedeflemesinin artık hayali ve imkânsız bir noktada fiyaskoyla sonuçlandığı kabul edilmeli, Türkiye makul bir enflasyon artışını, geçici olarak göze alarak, büyüme ve istihdamdan vazgeçmeden kriz koşullarını aşmalıdır.
13. Zenginlerden, bir defaya mahsus 2 taksitle, “net aktif vergisi” alınmalıdır.
14. Yılsonu itibarı 1 milyonu aşması beklenen takibe intikal etmiş ve temerrüde girmiş tüketici kredisi ve kredi kartı borçlarıyla, karşılıksız çek mağdurlarına sicil affı getirilmelidir.
15. Kriz koşulları durağanlaştığında – bugün değil – sıcak paraya ülkemizdeki kalış süresi ve miktarıyla orantılı ve kademeli bir tür, “Tobin vergisi” 2010 yılından itibaren uygulanmaya konulmalıdır.
Aylardır, global kriz ve resesyona karşı çaresiz, alternatifsiz adeta seyirci kalan AKP ekonomi yönetiminin ve IMF bağımlısı, sıcak paracı TÜSİAD ve TOBB yönetimlerinin pek hoşuna gitmese de, yukarıdaki tedbir önerilerimiz halkımızın geniş kesiminin lehine olan gerçekçi tedbirlerdir.
Biz söyleyip, yazalım ve önerelim ki, eleştirme hakkımız da olsun. Amacımız sadece eleştirmek değil, krizin boyutunu ve vahametini anlamakta hala güçlük çeken iktidarı bir nebze olsun uyarabilmektir.
Gecikmenin faturasının bize bugünleri dahi aratacak kadar ağır olabileceğini kimse hatırdan çıkarmasın!


" http://www.internethaber.com/author_...il.php?id=7753 "