Tweet
Bursa Tarzanı
‘Bursa Tarzanı’ dağını özlüyor
Bursa’da yaklaşık 40 yıl önce aşık olduğu kızın intihar etmesinin ardından Uludağ’a çıkarak, ormanda yıllarca insanlardan uzak bir yaşam sürdüğü bilinen ve bu nedenle “Bursa Tarzanı” olarak anılan 62 yaşındaki Ali Atay, eski günlerini özlüyor.
AA
Güncelleme: 15:00 TSİ 18 Aralık 2008 Perşembe
BURSA - Son yıllarda kent merkezinde yaşayan, ancak sık sık Uludağ yamaçlarına çıkarak eski günlerini anan Ali Atay, 22 yaşındayken “Tarzan” filmini izlemek için sinemaya gittiğini, bu sırada “Çiçek” adında bir kızla tanıştığını belirterek yaşam öyküsünü anlattı.
Ali Atay, kendisini “Tarzan”a benzeten genç kıza aşık olduğunu ve ailesinden istediğini, ancak ailenin evlenmelerine izin vermediğini ifade ederek, “niyetim mutlu bir yuva kurmaktı, ama olmadı. Sevdiğim kız da çok sayıda uyku hapı içti. Kendisini hastaneye kaldırdılar. Yanına gittim, gözlerime baktı ‘Ali’m geldin mi?’ dedi ve son nefesini verdi” dedi.
“6 YIL İNSANLARDAN UZAK KALDIM”
Bu olayın ardından çok üzüldüğünü ve “Tarzan” filminde olduğu gibi ormanda yaşamaya karar vererek Uludağ’a çıktığını dile getiren Atay, şöyle konuştu:
“Onun aşkıyla dağlara çıktım. Yıllarca tek başıma ormanda kaldım. Çam ağaçlarının üstüne bir ev yaptım ve orada yaşamaya başladım. 6 yıl boyunca insanlara uzak kaldım. Ayılarla, kurtlarla karşılaştım. Ormanda bulduğum bir yavru ayıyı büyüttüm. Ayı, köylülerin kovanlarından bal çalmaya gidiyormuş. Dağda köylüler bizi yakaladı. Tanınmaz hale gelmiştim. Saçım, sakalım uzamıştı. Ailem de benim öldüğümü sanıyordu. Beni ‘yabani’ diye kafes içinde şu an Nilüfer ilçesine bağlı olan Hasanağa köyünün yakınındaki Çongara mevkisine getirdiler. Jandarma geldi, zararsız olduğumu gördü. Gazeteciler geldi, gazetelere çıktım. Kente gelmek istemedim, dağda kalmak istedim.”
Atay, daha sonraki yıllarda Uludağ’daki otellerde rehberlik yaparak geçimini sağladığını ve bu işten emekli olduğunu ifade ederek, “mutlu değilim. Kalbim hala ölen sevgilimle atıyor” dedi.
“ARTIK MÜZELİK OLDUM”
Bursalılardan hala ilgi gördüğünü belirten Atay, ancak ilgiden daha çok kendisine sahip çıkılmasına ihtiyaç duyduğunu vurguladı. Yeşilova Mahallesi’nde kirada oturduğunu, aldığı emekli maaşının ev kirasına, elektrik ve su parasına ancak yettiğini anlatan Ali Atay, şunları kaydetti:
“(Bursa Tarzanı) olarak Bursa Kent Müzesinde bana bir bölüm ayırdılar. Yani artık müzelik oldum... Eski günlerimi çok özlüyorum, çünkü dağda dedikodu ve kötülük yok. Türkiye’de benden başka Tarzan kalmadı. Eskiden ‘Manisa Tarzanı’ vardı, o da öldü. Tek istediğim Bursalıların bana sahip çıkması.”
Bursa’da yaklaşık 40 yıl önce aşık olduğu kızın intihar etmesinin ardından Uludağ’a çıkarak, ormanda yıllarca insanlardan uzak bir yaşam sürdüğü bilinen ve bu nedenle “Bursa Tarzanı” olarak anılan 62 yaşındaki Ali Atay, eski günlerini özlüyor.
AA
Güncelleme: 15:00 TSİ 18 Aralık 2008 Perşembe
BURSA - Son yıllarda kent merkezinde yaşayan, ancak sık sık Uludağ yamaçlarına çıkarak eski günlerini anan Ali Atay, 22 yaşındayken “Tarzan” filmini izlemek için sinemaya gittiğini, bu sırada “Çiçek” adında bir kızla tanıştığını belirterek yaşam öyküsünü anlattı.
Ali Atay, kendisini “Tarzan”a benzeten genç kıza aşık olduğunu ve ailesinden istediğini, ancak ailenin evlenmelerine izin vermediğini ifade ederek, “niyetim mutlu bir yuva kurmaktı, ama olmadı. Sevdiğim kız da çok sayıda uyku hapı içti. Kendisini hastaneye kaldırdılar. Yanına gittim, gözlerime baktı ‘Ali’m geldin mi?’ dedi ve son nefesini verdi” dedi.
“6 YIL İNSANLARDAN UZAK KALDIM”
Bu olayın ardından çok üzüldüğünü ve “Tarzan” filminde olduğu gibi ormanda yaşamaya karar vererek Uludağ’a çıktığını dile getiren Atay, şöyle konuştu:
“Onun aşkıyla dağlara çıktım. Yıllarca tek başıma ormanda kaldım. Çam ağaçlarının üstüne bir ev yaptım ve orada yaşamaya başladım. 6 yıl boyunca insanlara uzak kaldım. Ayılarla, kurtlarla karşılaştım. Ormanda bulduğum bir yavru ayıyı büyüttüm. Ayı, köylülerin kovanlarından bal çalmaya gidiyormuş. Dağda köylüler bizi yakaladı. Tanınmaz hale gelmiştim. Saçım, sakalım uzamıştı. Ailem de benim öldüğümü sanıyordu. Beni ‘yabani’ diye kafes içinde şu an Nilüfer ilçesine bağlı olan Hasanağa köyünün yakınındaki Çongara mevkisine getirdiler. Jandarma geldi, zararsız olduğumu gördü. Gazeteciler geldi, gazetelere çıktım. Kente gelmek istemedim, dağda kalmak istedim.”
Atay, daha sonraki yıllarda Uludağ’daki otellerde rehberlik yaparak geçimini sağladığını ve bu işten emekli olduğunu ifade ederek, “mutlu değilim. Kalbim hala ölen sevgilimle atıyor” dedi.
“ARTIK MÜZELİK OLDUM”
Bursalılardan hala ilgi gördüğünü belirten Atay, ancak ilgiden daha çok kendisine sahip çıkılmasına ihtiyaç duyduğunu vurguladı. Yeşilova Mahallesi’nde kirada oturduğunu, aldığı emekli maaşının ev kirasına, elektrik ve su parasına ancak yettiğini anlatan Ali Atay, şunları kaydetti:
“(Bursa Tarzanı) olarak Bursa Kent Müzesinde bana bir bölüm ayırdılar. Yani artık müzelik oldum... Eski günlerimi çok özlüyorum, çünkü dağda dedikodu ve kötülük yok. Türkiye’de benden başka Tarzan kalmadı. Eskiden ‘Manisa Tarzanı’ vardı, o da öldü. Tek istediğim Bursalıların bana sahip çıkması.”