Tweet
Genç bir anne akşamüstü saat beş sularında iki küçük çocuğuna
oyuncaklarını yerlerine koyarak yıkanmak üzere banyoya gitmelerini söyler.
Aradan 10 dakika geçer. Çocuklar hala oyun oynamaktadırlar. Anne çocuklara biraz
önce söylediklerini tekrarlar ama, çocuklar bunu hiç umursamadan oyunlarına
devam ederler. Nihayet sabrı tükenen anne kızar ve çocuklara bağırmaya başlar.
Çocuklarla İşbirliği
Danışmanlara göre bildik olan bu senaryo hergün yüzlerce evde
tekrarlanıp durmaktadır.
Anne baba çocuklarla işbirligini gerçekleştirmek istiyorlarsa işe çocuklar daha
küçükken başlamalıdırlar. Böylece çocuklar büyüyüp de ergenlik çağına
geldiklerinde daha az sorun ortaya çıkar.
Bağırmak Mı , Seçenek Sunmak Mı ?
Çocuklara bağırmakla onları hizaya getirmek aynı şey değildir ve
istenilen sonuçları vermez. Anne baba ne kadar çok bağırırsa çocuklarda o derece
umursamaz olurlar. Böylece daha da büyüdüklerinde anne babanın bağırtısını
"duymamakta" uzmanlaşırlar. Danışmanlar çocuklara emir verip onların bu emirlere
uymalarını beklemek yerine onlara seçenek vermenin daha olumlu olduğunu
belirtmektedir. Örneğin, "Şimdi oyuncaklarını kaldırıp yerlerine koymanı
istiyorum. Böyle yaparsan televizyon seyredebilirsin ama oyuncaklarını ortadan
kaldırmazsan televizyon seyredemezsin' demek daha uygundur.
Bu yaklaşım çocuklarla anne baba arasında işbirliğini sağlamayı ve kendi
hareketleri hakkında sorumluluk hissine sahip olmalarını öğretmektedir.
Oyuncaklarını büyüklerden emir aldıkları için degil televizyon seyretmeyi
istedikleri için toplamış olurlar. Çocuklara büyüklerle işbirliği yapmalarını
öğretmek büyüklerden aldıkları emirleri yerine getirmeyi öğretmekten daha
iyidir. Çocuklara emir vermek belki 7 yaşındayken geçerli olabilir ama 14 yaşına
gelmiş bir çocuğa emir vermekle iş yürümez. Aynı şey ceza ve tehditler için de
geçerlidir; bu küçük çocuklar için etkili olabilir ama ergenlik çağındaki
çocukları etkilemez.
Saygı.
Çocuklarla anne baba arasında saygının da çok önemli olduğunu
vurgulayarak ana babanm çocuklarından sırf onların anne babası oldukları için
saygı beklemenin gerçekçi bir yaklaşım olmadığını belirtmektedir. Anne baba
saygı bekliyorsa herkes gibi bunu hak etmelidirler. Çocuklar anne babalarından
saygı görürlerse onlar da anne babalarına karşı saygı gösterirler.
Bunun en iyi yollardan biri çocuklara insan gibi muamele etmektir ve onların
neler söylediklerine ve söyledikleri sözlerin ardında yatan duyguların neler
olduğuna kulak vermektir. Çocuklara cevap vermeden önce onların sözlerini
bitirmelerini beklemeli ve sizinle aynı fikirde olmasalar bile söylediklerine
değer vermelidir. Bazı anne babalar daha bitirmeye vakit bulamadan çocukların
sözlerini keserler ve çocukları dinleyeceklerine birden dönüp azarlamaya
başlarlar. Çocukların karşısında adil hareket etmek, belirli bir tutumda kararlı
olmak, onlara kötü çocuk olduklarını söylememek ve ne kadar kızarsanız kızın
sakin kalmaya çalışmak da önemlidir.
Uyum = Çözüm
Böyle hareket edildiğinde ev içinde anlayışlı ve saygılı bir hava
yaratılmış olur ve bu da çocukların anne babalarıyla işbirliği ve uyum halinde
olmalarını sağlar. Bu, çocuklar büyüyüp de ergenlik çağına geldiklerinde hiç
sorun olmayacak anlamına gelmez fakat ortaya çıkabilecek sorunlar daha
kolaylıkla çözümlenebilir.
oyuncaklarını yerlerine koyarak yıkanmak üzere banyoya gitmelerini söyler.
Aradan 10 dakika geçer. Çocuklar hala oyun oynamaktadırlar. Anne çocuklara biraz
önce söylediklerini tekrarlar ama, çocuklar bunu hiç umursamadan oyunlarına
devam ederler. Nihayet sabrı tükenen anne kızar ve çocuklara bağırmaya başlar.
Çocuklarla İşbirliği
Danışmanlara göre bildik olan bu senaryo hergün yüzlerce evde
tekrarlanıp durmaktadır.
Anne baba çocuklarla işbirligini gerçekleştirmek istiyorlarsa işe çocuklar daha
küçükken başlamalıdırlar. Böylece çocuklar büyüyüp de ergenlik çağına
geldiklerinde daha az sorun ortaya çıkar.
Bağırmak Mı , Seçenek Sunmak Mı ?
Çocuklara bağırmakla onları hizaya getirmek aynı şey değildir ve
istenilen sonuçları vermez. Anne baba ne kadar çok bağırırsa çocuklarda o derece
umursamaz olurlar. Böylece daha da büyüdüklerinde anne babanın bağırtısını
"duymamakta" uzmanlaşırlar. Danışmanlar çocuklara emir verip onların bu emirlere
uymalarını beklemek yerine onlara seçenek vermenin daha olumlu olduğunu
belirtmektedir. Örneğin, "Şimdi oyuncaklarını kaldırıp yerlerine koymanı
istiyorum. Böyle yaparsan televizyon seyredebilirsin ama oyuncaklarını ortadan
kaldırmazsan televizyon seyredemezsin' demek daha uygundur.
Bu yaklaşım çocuklarla anne baba arasında işbirliğini sağlamayı ve kendi
hareketleri hakkında sorumluluk hissine sahip olmalarını öğretmektedir.
Oyuncaklarını büyüklerden emir aldıkları için degil televizyon seyretmeyi
istedikleri için toplamış olurlar. Çocuklara büyüklerle işbirliği yapmalarını
öğretmek büyüklerden aldıkları emirleri yerine getirmeyi öğretmekten daha
iyidir. Çocuklara emir vermek belki 7 yaşındayken geçerli olabilir ama 14 yaşına
gelmiş bir çocuğa emir vermekle iş yürümez. Aynı şey ceza ve tehditler için de
geçerlidir; bu küçük çocuklar için etkili olabilir ama ergenlik çağındaki
çocukları etkilemez.
Saygı.
Çocuklarla anne baba arasında saygının da çok önemli olduğunu
vurgulayarak ana babanm çocuklarından sırf onların anne babası oldukları için
saygı beklemenin gerçekçi bir yaklaşım olmadığını belirtmektedir. Anne baba
saygı bekliyorsa herkes gibi bunu hak etmelidirler. Çocuklar anne babalarından
saygı görürlerse onlar da anne babalarına karşı saygı gösterirler.
Bunun en iyi yollardan biri çocuklara insan gibi muamele etmektir ve onların
neler söylediklerine ve söyledikleri sözlerin ardında yatan duyguların neler
olduğuna kulak vermektir. Çocuklara cevap vermeden önce onların sözlerini
bitirmelerini beklemeli ve sizinle aynı fikirde olmasalar bile söylediklerine
değer vermelidir. Bazı anne babalar daha bitirmeye vakit bulamadan çocukların
sözlerini keserler ve çocukları dinleyeceklerine birden dönüp azarlamaya
başlarlar. Çocukların karşısında adil hareket etmek, belirli bir tutumda kararlı
olmak, onlara kötü çocuk olduklarını söylememek ve ne kadar kızarsanız kızın
sakin kalmaya çalışmak da önemlidir.
Uyum = Çözüm
Böyle hareket edildiğinde ev içinde anlayışlı ve saygılı bir hava
yaratılmış olur ve bu da çocukların anne babalarıyla işbirliği ve uyum halinde
olmalarını sağlar. Bu, çocuklar büyüyüp de ergenlik çağına geldiklerinde hiç
sorun olmayacak anlamına gelmez fakat ortaya çıkabilecek sorunlar daha
kolaylıkla çözümlenebilir.