Tweet
Okay Gönensin Yazara ulaşmak için : ogonensin@gazetevatan.com
Adına “demokratik” denilirse
Hükümet, Başbakan ve AKP çevreleri, yürütülmekte olan “Kürt açılımı” çalışmasına “demokratik açılım” adını verdiler ve artık bu formülü kullanıyorlar.
Buna kimsenin itirazı olmaz, ama adını “demokratik açılım” koyduğunuz zaman demokrasi açısından fazlasıyla sorunlu başka alanları da hatırlamak zorundasınız.
Örneğin siyasi partiler ve seçim kanunları.
Siyasi Partiler Kanunu, siyasi partilerin iç düzenlerinde herhangi bir demokratik işleyişe imkân tanımadığı gibi, parti yönetimlerinin ve genel başkanların partilerini “tek şef” olarak yönetmelerine meydan veriyor.
Aynı şekilde Seçim Kanunu’ndaki yüzde 10 baraj, ilke olarak anti-demokratik nitelikte. Aslında bu barajın konulmasının ve korunmasının nedenlerinden biri, Kürt partilerinin Meclis’e girmelerinin engellenmesidir.
Bu iki kanun, bütün vatandaşları ilgilendiriyor. Çünkü ikisi birlikte vatandaşların gerçekten siyaset yapmalarını engelliyor, siyasi yapıyı donduruyor, çoğunluk olmayan ya da çoğunluk olma ihtimali bulunmayan bütün siyasi görüşleri sistem dışına çıkarıyor.
***
“Demokratik açılım” denildiği zaman, 12 Eylül askeri yönetiminin sendikalara ve ülkenin bütün çalışanlarına verdiği cezanın da hatırlanması gerekiyor.
Şu anda geçerli olan sendikalar ve grev ve lokavt kanunlarıyla sendikaların ve çalışanların ekonomik ve toplumsal hayata ağırlıklarını koymaları engellenmiş, sendikalar işlevsiz kılınmış, çalışanlar da örgütsüz hale getirilmiştir.
“Demokratik açılım” dediğiniz zaman, ülkenin yüksek öğrenim düzenini tıkayan YÖK’ü de hatırlamanız gerekiyor. YÖK’ü yine 12 Eylül askeri yönetimi, üniversiteleri zapturapt altında almak için kurdurmuş, üniversite ve yüksek öğrenim kavramlarının içerdiği bütün özgürlükler bu yolla yok edilmişti.
***
Türkiye’nin Kürt kökenli vatandaşlarının “demokratik açılımlara” ihtiyacı var. Ama sadece onların değil, bu ülkede demokratik siyaset yapmak isteyen bütün vatandaşların “demokratik açılımlara” ihtiyacı var.
Bütün vatandaşların iradelerinin Meclis’e yansıyabilmesi için de “demokratik açılımlara” ihtiyaç var.
Bilim insanlarıyla, öğrencileriyle ülkenin bütün üniversitelerinin, bu kurumlardan katkı bekleyen herkesin “demokratik açılımlara” ihtiyacı var.
25 yıllık bir savaşı sona erdirmek için, “demokratik açılım” için, bütün ülke ya da ülkenin önemli bölümü kolları sıvamış durumda. 27 yıllık diğer demokrasi ayıplarını da “demokratik açılım” içine koymayı başardığımızda topal demokrasiden iki ayaklı demokrasiye geçmeyi güvence altına almış olacağız.
Adına “demokratik” denilirse Hükümet, Başbakan ve AKP çevreleri, yürütülmekte olan “Kürt açılımı” çalışmasına “demokratik açılım” adını verdiler ve artık bu formülü kullanıyorlar.Buna kimsenin itirazı olmaz, ama adını “demokratik açılım” koyduğunuz zaman demokrasi açısından fazlasıyla sorunlu başka alanları da hatırlamak zorundasınız.
Örneğin siyasi partiler ve seçim kanunları.
Siyasi Partiler Kanunu, siyasi partilerin iç düzenlerinde herhangi bir demokratik işleyişe imkân tanımadığı gibi, parti yönetimlerinin ve genel başkanların partilerini “tek şef” olarak yönetmelerine meydan veriyor.
Aynı şekilde Seçim Kanunu’ndaki yüzde 10 baraj, ilke olarak anti-demokratik nitelikte. Aslında bu barajın konulmasının ve korunmasının nedenlerinden biri, Kürt partilerinin Meclis’e girmelerinin engellenmesidir.
Bu iki kanun, bütün vatandaşları ilgilendiriyor. Çünkü ikisi birlikte vatandaşların gerçekten siyaset yapmalarını engelliyor, siyasi yapıyı donduruyor, çoğunluk olmayan ya da çoğunluk olma ihtimali bulunmayan bütün siyasi görüşleri sistem dışına çıkarıyor.
***
“Demokratik açılım” denildiği zaman, 12 Eylül askeri yönetiminin sendikalara ve ülkenin bütün çalışanlarına verdiği cezanın da hatırlanması gerekiyor.
Şu anda geçerli olan sendikalar ve grev ve lokavt kanunlarıyla sendikaların ve çalışanların ekonomik ve toplumsal hayata ağırlıklarını koymaları engellenmiş, sendikalar işlevsiz kılınmış, çalışanlar da örgütsüz hale getirilmiştir.
“Demokratik açılım” dediğiniz zaman, ülkenin yüksek öğrenim düzenini tıkayan YÖK’ü de hatırlamanız gerekiyor. YÖK’ü yine 12 Eylül askeri yönetimi, üniversiteleri zapturapt altında almak için kurdurmuş, üniversite ve yüksek öğrenim kavramlarının içerdiği bütün özgürlükler bu yolla yok edilmişti.
***
Türkiye’nin Kürt kökenli vatandaşlarının “demokratik açılımlara” ihtiyacı var. Ama sadece onların değil, bu ülkede demokratik siyaset yapmak isteyen bütün vatandaşların “demokratik açılımlara” ihtiyacı var.
Bütün vatandaşların iradelerinin Meclis’e yansıyabilmesi için de “demokratik açılımlara” ihtiyaç var.
Bilim insanlarıyla, öğrencileriyle ülkenin bütün üniversitelerinin, bu kurumlardan katkı bekleyen herkesin “demokratik açılımlara” ihtiyacı var.
25 yıllık bir savaşı sona erdirmek için, “demokratik açılım” için, bütün ülke ya da ülkenin önemli bölümü kolları sıvamış durumda. 27 yıllık diğer demokrasi ayıplarını da “demokratik açılım” içine koymayı başardığımızda topal demokrasiden iki ayaklı demokrasiye geçmeyi güvence altına almış olacağız.