Merhamet...

Bir köyde genç bir delikanlı varmış,bu delikanlı sözüne güvenilir ,mert ve gözünü budaktan sakınmayan biriymiş.Birgün kasabadaki pazara gittmiş. Pazarda gezerken adamın birtanesinin yanında çok güzel bir kırat görmüş,ata resmen aşık olmuş.okadar sevmiş ki atı ,yanında parası olmadığı halde satın almak istemiş.Fiyatını sormuş sahibi fiyatını söylemiş delikanlıda para zate yok ama sahibine şöyle bir öneride bulunmuş. "Ben çalışacağım para getireceğim ve o atı alacağım ama nezaman getiririm belli olmaz 1 ay 2 ay veya 3 yıl.Tamam mı ?" der ,atın sahibi "benim paraya ihtiyacım yok onun için bu atı senin için saklarım istediğin zaman gel ve bu atı al" demiş ve öneriyi kabul etmiş. Aradan 4 yıl geçer ve delkanlı kasabaya gelir,gelirgelmez de hemen atın sahibine koşar atın yanın a gider adam söz verdiği gibi atı saklamıştır parasını öder ve atı alır. delikanlı köyüne giderken karnının acıktığını hisseder ve güzel bir agacın gölgesinde oturur hem atını dinlendirecek hemde kendi karnını doyuracaktır.Çantsından kuru soğanının ve kurumuş ekmeğini çıkartmıştır ki üstü perişa vaziyette bir adam gelir hertarafı pis ve yırtıktır.Adam delkalıya "delikalı,o yediğin ekmekte benim de nasibim varmı?üç gündür boğazımdan bişey geçmedi." der. Delikanlı geri çevirir mi hemen kandisine yer açarve buyur eder.Bunlar yemek yedikten sonra delikanlı da bir gevşeme olur:karnı doymuştur,yıların özlemi atına da kavuşmuştur.Delikanlının gözleri kapanır birden sese uyanır ki o Adam atı almış gidiyor.Delikanlı şunu der; "Ekmeğimi paylaştım,suyumu paylaştım,kuru soğanımı da paylaştım bunlara yanmam 4 yıllık sevdamı atımı aldın onada yanmam da şu yüreğimden Merhamet duygusunu aldınya ben ona yanarım


alıntı