HERYERDEYİZ

Konu: HERYERDEYİZ

hocam bu işler kac paraya olur hane bende reklam felan versem hehehehehhee bir ben yokmuşum orda pardon digleride yok herhalde varsa soyle hocam yanlışım olmasın

Konu: HERYERDEYİZ

hocam bak cevabı yukarıda yazıyor
<< Burası Brezilya'nın Sao Paulo şehrinde spor malzemeleri satan bir mağaza.

Yerel takımlarının, milli takımlarının formasının yanında satılan bir başka forma var: Galatasaray forması..

Hem de takımında hiçbir Brezilyalı futbolcu yer almayan bir takımın forması..Kadrosundaki Brezilyalılarla gurur duyanların değil..

Görüldüğü gibi her şey parayla olmuyor..

Bir kez daha görüyor ve anlıyoruz ki; bazılarının bu ismi, bu ünü edinebilmeleri için daha yüzlerce milyon dolar harcaması gerekiyor.. >>

Konu: HERYERDEYİZ

yaw anladım her yerde formamız varmış iyi güzelde reklam abi nasıl yaparız bu işi anlatta hem ben hemde başkaları öğrenir o raflardada yerimiz olur Reklam abi nasıl olunur

Konu: HERYERDEYİZ

C:\Documents and Settings\All Users\Desktop\brasil_823.jpg

Konu: HERYERDEYİZ

aaa arkadaşlar bu ülkede 30 milyon kişi sadece bir takımı tutarken, nasıl olur da dünyada diğer bir takım bu kadar popüler olabilir? tesadüftür bu kesin: )

Konu: HERYERDEYİZ

hahohi hahohi :D :D bencede tesadüftür.:D

Konu: HERYERDEYİZ

Konu: HERYERDEYİZ

ELLLLL SALVADOOOOOOOOORRRR

Konu: HERYERDEYİZ

niğde---aksaray gibi geldi bana

Konu: HERYERDEYİZ

hadi bakalım mahallene doğru

Konu: HERYERDEYİZ

beer

beer beer

Konu: HERYERDEYİZ


Hocam bu resmin yazısını da ekleyelim istersen arzu eden okusun neresidir burası kim çekmiş bu resmi.

Türkiye neresi Gambia neresi

BBC Türkçe Servisi / Jean-Michel Duffrene

Balıkesir salçası Gambia'ya nasıl ulaştı? BBC muhabiri Fransız olarak giremediği Gambia'da Türk pasaportu ile gördüğü ayrıcalığı yazdı.


Bir ülkeden vize almaya çalışmak ne çilelidir, ne zordur, hepimiz biliriz. Vize işlemlerini kolaylaştırmış pek fazla ülke de yok dünyada. Ben de geçenlerde, Afrika kıtasının en küçük ülkelerinden Gambia'ya gönderilmiştim görevle. O kadar küçük o kadar küçük ki, tüm ülkede yalnızca tek bir trafik ışığı var!

Ama istediği kadar küçük ya da büyük olsun, Afrika ülkesi olsun olmasın, trafiği düzenli olsun olmasın, Gambia'dan vize almak başlı başına bir serüvendi.

Her yolu denedim, başvuru formlarını doldurdum, Gambia Başkonsolosluğunu aradım, yeni fotoğraf çektirdim, sayfa sayfa resmi görev yazıları hazırlattım ama istedikleri şeyler bir türlü bitmiyordu. Yoksa Fransız vatandaşlarından mı hoşlanmıyorlardı? Bir Fransız’a vize verme işini niye bunca yokuşa sürüyorlardı? Bürokratik engeller, aşılmaz görünüyordu.

Bu gibi durumlarda, gazeteci olmak da pek avantajlı bir durum değil. Gazetecilik mesleğinden hoşlanmayan pekçok ülke biliyorum. Neyse ki pasaportlarda mesleğimin gazeteci olduğu yazılı değil ve ben bu belirsizliği yüzde yüz destekliyorum.

Ama basın mensubu olmanın yararları da yok değil. Dünyayı daha iyi tanıyoruz, olan bitenleri daha yakından izliyoruz, bu arada çıkan söylentilerin ne derece doğru olduğunu soruşturmadan geri kalmıyoruz.

Son yirmi yıldır Afrika kıtasındaki gelişmeleri günü gününe izlediğimden, kendimi adeta bir uzman sayıyordum Afrika konularında. Ama gelin görün ki, Gambia, pek ilgimi çekmemişti birkaç hafta öncesine dek.

Gambia hakkında bildiklerim de pek azdı. On küsur yıl önce, henüz otuzuna bile gelmemiş genç bir teğmenin giriştiği askeri darbeden ve ülkenin, Senegal topraklarının içine sıkışıp kalmış olduğundan başka pek bir bilgim yoktu Gambia hakkında.



Bir de bir ara, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'ni tanıdığı söylentilerini ve Kıbrıslı Türk siyasetçilerin Gambia'yı ziyaret ettiklerini hatırlıyordum. Bu söylentiler daha sonra yalanlanmıştı ama yalanlanmayan bir gerçek, Gambia'nın başkenti Banjul ile Ankara arasında yakın ilişkiler kurulmuş olduğuydu...

Yoksa bu yakın ilişki, benim sorunuma çözüm mü olacaktı? Sonunda, Fransız pasaportum yerine, Türk pasaportumla vizesiz gidebilecek miydim Gambia'ya? Türk vatandaşlarının vizesiz seyahat edebilecekleri ülkeler listesini defalarca kontrol ettim.

Emin olmak için Gambia Büyükelçiliğine bir kez daha telefon ettim. Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı'nın internet sitesinden bir kez daha araştırdım. Ay yıldız kapaklı pasaportum, birden Gambia'da tüm kapıları açıyordu.

Kendimi başka biri gibi hissediyordum. Türk pasaportumu ilk kez Türkiye ve Kuzey Kıbrıs dışında kullanıyordum. Sanki insanlar bana daha farklı bakıyormuş gibime geliyordu. Türkiye'yi yanımda taşıyor gibiydim. Gambia ve Türkiye arasındaki ilişkilere rağmen, ben, Atlas Okyanusunda birkaç kilometrelik sahili bulunan ve güneş, deniz ve eğlence için Gambia'ya akın eden, çoğunluğu kadın, Batı Avrupalı turistlerden daha fazla ilgi çekiyordum.

Sınır kapılarında, otellerde, polis karakollarında veya askeri kontrol noktalarında, ne zaman pasaportumu göstersem, Türkiye Cumhuriyeti kimliğimle büyük ilgi çekiyordum. Sanki, daha bir merakla, ilgiyle, alışılmamış biri gözüyle bakıyorlardı bana. Özel muamele görmek hoşuma gitmişti, kimin gitmez ki?

Ama gerçekten Türk olmadığım, Türk vatandaşlığını evlilik nedeniyle elde ettiğim için, bir bakıma kendimi sahtekarlık yapıyormuş gibi hissediyordum. Ama bir yandan da, hayatında ilk kez bir Türk’le karşılaşmanın heyecanını yaşayanları düş kırıklığına uğratmak istemiyordum. Hayır, yalan söylemiyordum, sadece benim Türk kimliğimle karşılaşanların düşlerini yıkmıyordum, o kadar...

Gambia'da kaldığım iki haftaya Türk olmakla, Türkiye'yle bağlantılı birçok simge egemen oldu.

Havaalanından otele geldiğim gün, ki tek trafik ışığından sonra bir kilometre kadar bir yoldu bu, yol kenarındaki dev tabela büyük hayrete düşürdü beni. "Türk Jandarma Eğitim Merkezi" kelimeleri okunan tabelada, bir Türk bayrağı resmedilmişti ve Atatürk'ün en ünlü sözü yazılıydı: "Yurtta sulh, cihanda sulh".

Ben, Gambialı radyo yapımcılarını eğitmek üzere buradaydım; sonradan edinmiş olduğum vatandaşlık sayesinde, aynı pasaportu paylaştığım Türk askerleriyse Gambia jandarma güçlerini eğitmek üzere buradaydılar. Belki de Gambialılar hakkında görüş alış verişinde bulunabilirdik. Ama ne yazık ki fırsat bulamadım.

Ramazan Bayramı yaklaşıyordu, bu vesileyle gidip tanışırım, gurbette yeni dostlar edinirim diye düşündüm. Ama Bayram günü, tahmin edilebileceği gibi eğitim merkezi tümden kapalıydı. Ne yapalım, bir dahaki sefere...

Bir sürprizi bir başkası izliyordu. Hem de hiç beklemediğim anlarda! Başkent Banjul'dan ülkenin en hareketli kenti Serekunda'ya giderken, Gambia rüzgarında gururla dalgalanan bir Türk bayrağı ve altında bir tabela: Bu defa, "Türk Kalkınma Bankası" çıkmıştı karşıma.

Gambia'nın ötesi beresi Türk simgeleriyle doluydu. Önce jandarma eğitim merkezinin, sonra kalkınma bankasının şokunu atlatamamışken, yol kenarında parlak kırmızı ve sarı renklere boyalı, derme çatma bir dükkan çıktı karşıma. Düpedüz bir bakkaldı bu ve doğru tahmin ettiniz: Üzerinde kocaman bir 'Galatasaray' yazısı vardı!

Gambia yollarında siyah-beyaza veya sarı-laciverte boyalı dükkanlar da aradım daha sonraki günlerde ama, ne yazık ki bulamadım.

Yazının orjinali için:

Konu: HERYERDEYİZ

ellerineze saglık ne güzel olmuş demek adam başka renkleri aramış bulammaış ha ne komik hahahahahahhaha.......

Konu: HERYERDEYİZ

sevgili arkadasım sen gercekten bir dehasın ve seninle bu sitede olmaktan gurur duyuyorum tabiki tüm gs lilerlede ya gardas adamlar sabır degil tursu küpüne döndüler sevgilerimle yenilerini bekliyoruz