Tweet
EFE !..
'Vaktiyle Ege'nin bir yöresinde tüm çevreyi titreten, astığı astık, kestiği kestik bir efe varmış. Boylu, poslu ve çok da yakışıklıymış. Gel zaman git zaman, bizim efe şeytana uymuş ve gece şehre yalnız inmiş. Şehrin ileri gelen zenginlerinden bir Rum, efeyi korkudan evinde ağırlamış. Zengin Rum'un güzel ve işveli kızını gören bizim efe de kıza deli gibi tutulmuş. Sabah dağa dönen efenin günleri, artık hep kızı hayal etmekle geçiyormuş. Sonunda dayanamamış ve her şeye rağmen kızı babasından istemeye karar vermiş. Öyle ya; kızın babası zengin. Evlenip şehre yerleşirse hayatı da kurtulacak ve dağda ihtiyarlamak zorunda kalmayacak.
*** :confused:
Kızı babasından istemiş ama kız, ailenin tek kızıdır ve babasının şartları vardır. Kızın babası, İlk şartım; madem benim damadım olacaksın, o zaman bizim gibi kültürlü, medeni olmalısın. Önce bıyıklarını keseceksin ve dağda bir ay öyle efelik yapacaksın der. Bizim efe celallenir Bıyıksız efe mi olur lan diye bağırır. Kızar ama bakar çaresi yok, bıyıkları keser. Ama bu kez dağda otoritesi sarsılmaya başlar. Adamları Efem bu ne iştir derler. Bir ay sonra kızın babası bu kez; Senin niyetinin ciddi olduğunu anladım. Benim kızım için çeyiz dizmek gerek. Dağdaki tüm altınlarını bana getireceksin. Nasıl olsa kızımı aldığında benim mallarımın tamamı senin olacak' der.
*** :eek:
Efe çaresiz dağa çıkar, adamlarının hisselerine düşen altınları da borç olarak alır. Sözünde duracağının nişanesi olarak da tüfeğini arkadaşlarına verir, tabancası ile şehre gelir. Kızın babasına paranın tamamını verir. Kızın babası da Nikah yapılmadan evimde oturamazsın. Söz yüzüğü takma törenine kadar benim bahçıvanım Yorgo ile kulübesinde kalırsınız diyerek efeyi Yorgo'nun kulübesine gönderir. Yorgo da çam yarması gibi bir heriftir ama efeden çekinir. Yorgo ile efe bir müddet aynı kulübede yaşarlar.
***
Aradan bir süre geçtikten sonra kızın babası Tamam artık süre doldu, yarın şehrin tüm ileri gelenlerinin katıldığı toplantıda herkesin önünde benden kızımı istersin. Ben de kızı sana veririm. Kimse bana kızını korkudan verdi demez, der ve efe de kabullenir ama arkadan üçüncü şart gelir; Sen dağda yaşamaktan insan içine pek çıkmamışsın. Böyle kaba konuşma ve yürüme ile olmaz. Benim kız sana yürümeyi ve kibar konuşmayı öğretsin de; bizi törende mahcup etme! der.
***
Efe için son şart çok ağır gelmiştir ama kızı almak için tek yol bu kalmıştır. Kızdan vazgeçse dahi, artık dağa da çıkamayacaktır. Dağdakiler, alacaklarını isteyeceklerdir. Çaresiz, son şartı da kabul eder ve ne kadar ağır gelse de kızdan yürüme, kibar konuşma derslerini alır.
***
Akşam konakta büyük bir ziyafet vardır. Şehrin tüm ileri gelenleri ile efenin dağdan gelen arkadaşları toplanmışlardır. Bizim efe de şehirliler gibi giyinir ama görünüşü, duruşu, konuşması itibariyle artık eski efe değildir. Yemekte herkes gözlerine inanamamaktadır. Efe yemek esnasında kırıtarak kızın babasının önüne gelir ve Herkesin şahitliğinde kızınıza talibim der.
*** :eek:
Kızın babası efeyi şöyle bir süzer ve Hadi oradan be, benim senin gibi şahsiyetsiz bir yumuşağa verilecek kızım yok diye kestirip atar.'
***
:D
*** :confused:
Kızı babasından istemiş ama kız, ailenin tek kızıdır ve babasının şartları vardır. Kızın babası, İlk şartım; madem benim damadım olacaksın, o zaman bizim gibi kültürlü, medeni olmalısın. Önce bıyıklarını keseceksin ve dağda bir ay öyle efelik yapacaksın der. Bizim efe celallenir Bıyıksız efe mi olur lan diye bağırır. Kızar ama bakar çaresi yok, bıyıkları keser. Ama bu kez dağda otoritesi sarsılmaya başlar. Adamları Efem bu ne iştir derler. Bir ay sonra kızın babası bu kez; Senin niyetinin ciddi olduğunu anladım. Benim kızım için çeyiz dizmek gerek. Dağdaki tüm altınlarını bana getireceksin. Nasıl olsa kızımı aldığında benim mallarımın tamamı senin olacak' der.
*** :eek:
Efe çaresiz dağa çıkar, adamlarının hisselerine düşen altınları da borç olarak alır. Sözünde duracağının nişanesi olarak da tüfeğini arkadaşlarına verir, tabancası ile şehre gelir. Kızın babasına paranın tamamını verir. Kızın babası da Nikah yapılmadan evimde oturamazsın. Söz yüzüğü takma törenine kadar benim bahçıvanım Yorgo ile kulübesinde kalırsınız diyerek efeyi Yorgo'nun kulübesine gönderir. Yorgo da çam yarması gibi bir heriftir ama efeden çekinir. Yorgo ile efe bir müddet aynı kulübede yaşarlar.
***
Aradan bir süre geçtikten sonra kızın babası Tamam artık süre doldu, yarın şehrin tüm ileri gelenlerinin katıldığı toplantıda herkesin önünde benden kızımı istersin. Ben de kızı sana veririm. Kimse bana kızını korkudan verdi demez, der ve efe de kabullenir ama arkadan üçüncü şart gelir; Sen dağda yaşamaktan insan içine pek çıkmamışsın. Böyle kaba konuşma ve yürüme ile olmaz. Benim kız sana yürümeyi ve kibar konuşmayı öğretsin de; bizi törende mahcup etme! der.
***
Efe için son şart çok ağır gelmiştir ama kızı almak için tek yol bu kalmıştır. Kızdan vazgeçse dahi, artık dağa da çıkamayacaktır. Dağdakiler, alacaklarını isteyeceklerdir. Çaresiz, son şartı da kabul eder ve ne kadar ağır gelse de kızdan yürüme, kibar konuşma derslerini alır.
***
Akşam konakta büyük bir ziyafet vardır. Şehrin tüm ileri gelenleri ile efenin dağdan gelen arkadaşları toplanmışlardır. Bizim efe de şehirliler gibi giyinir ama görünüşü, duruşu, konuşması itibariyle artık eski efe değildir. Yemekte herkes gözlerine inanamamaktadır. Efe yemek esnasında kırıtarak kızın babasının önüne gelir ve Herkesin şahitliğinde kızınıza talibim der.
*** :eek:
Kızın babası efeyi şöyle bir süzer ve Hadi oradan be, benim senin gibi şahsiyetsiz bir yumuşağa verilecek kızım yok diye kestirip atar.'
***
:D
Yorum